حاکم بعدی آمریکا بعد از ترامپ رونمایی شد/معاونی که وارث جنبش ترامپیسم می شود

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از جماران، جی دی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا دونالد ترامپ، امروز در آستانه مرحله ای تاریخی در سیاست آمریکا ایستاده است. او فقط یک معاون رئیس جمهور نیست، بلکه به عنوان وارث مورد انتظار جنبش ترامپیسم توصیف می شود که چهره حزب جمهوری خواه را تغییر داده است.

پل وود، روزنامه نگار، در مقاله خود در وب سایت خبری انگلیسی «آی پیپر»، سوالی اساسی را در مورد هویت سیاسی ونس، و نامزد بخت بالایی برای جانشینی رئیس جمهور ترامپ در رهبری جمهوری خواهان در سال 2028، سال انتخابات ریاست جمهوری بعدی آمریکا، مطرح می کند.

وود -که به عنوان خبرنگار امور خارجه در بنگاه خبری انگیلسی «بی بی سی» کار می کند- بر پارادوکس اساسی در شخصیت جی دی ونس، که ابهام آن را فرا گرفته است، تمرکز می کند.

سوال مطرح شده توسط نویسنده نه پیش پا افتاده یا شخصی، بلکه کاملا سیاسی است: آیا ونس یک پوپولیست صادق است که نماینده طبقه کارگر سفیدپوست است، یا یک چهره جدید برای ائتلاف بین قدرت سیاسی و سرمایه فناوری است؟

شکوه و شهرت

این مقاله از لحظه صعود ونس به شهرت از طریق خاطرات مشهورش با عنوان «مرثیه هیلبیلی» که در سال 2016 منتشر شد، آغاز می شود. او در آن، روایتی نسبتاً صادقانه از دوران کودکی فقیرانه خود در کمربند زنگار آمریکا و صعود اجتماعی خود از طریق تحصیل در دانشگاه ییل ارائه داد.

کمربند زنگار اصطلاحی است که به منطقه جغرافیایی اطلاق می شود که از غرب ایالت نیویورک از طریق ایالات غرب میانه امتداد دارد، که برای دهه های طولانی پرچم صنایع سنگین در ایالات متحده را برافراشته است، و شامل 7 ایالت است: پنسیلوانیا، اوهایو، ویرجینیای غربی، ایلینوی، ایندیانا، میشیگان، تا ایالت ویسکانسین.

نویسنده مقاله معتقد است که آن خاطرات، اثر ادبی بود که درهای نخبگان فرهنگی و رسانه ای را به روی او گشود، و او را به صدایی تفسیر کننده برای خشم طبقه کارگر سفیدپوست تبدیل کرد، نه نماینده ای مستقیم برای آنها.

در آن مرحله، ونس نه فقط منتقد ترامپ بود، بلکه او را یک خطر فرهنگی و سیاسی می دانست که این طبقه را به توهم و تفرقه سوق می دهد.

ونس این ایده را ترویج می کند که هوش مصنوعی و فناوری مدرن «نخبه دانش» در واشنگتن و هالیوود را نابود خواهد کرد.

تحولات

با این حال، آنچه در مورد مسیر ونس شگفت آور است، تحول ریشه ای او از منتقد گزنده ترامپ در سال 2016 است، به طوری که او -در مقالاتی که در مجله آتلانتیک منتشر شد- او را «هیتلر آمریکا» و «هروئین فرهنگی» توصیف کرد، اما بعداً به یکی از سرسخت ترین مخلصان جنبش «ماگا» تبدیل شد و ترامپ را «بهترین رئیس جمهور در زندگی خود» توصیف کند.

این تحول -به نظر پل وود- نه تنها فکری نبوده، بلکه برخی آن را «بازآفرینی مواضع سیاسی‌اش» می‌دانند. او شبیه به اسپیرو اگنیو، معاون رئیس‌جمهور اسبق آمریکا، ریچارد نیکسون، است، در حالی که مخالفانش آن را دلیلی بر فرصت‌طلبی و از دست دادن اصالت می‌دانند.

در مقاله آی‌پیپر آمده است که تحولات زیادی در زندگی ونس رخ داده است، او دین خود را از پروتستانیسم به بی‌خدایی آگنوستیک و سپس به کاتولیک رومی تغییر داد.

همچنین نام خود را از جی. دی. هامل به جی. دی. ونس تغییر داد و از یک جمهوری‌خواه لیبرال میانه‌رو به اتخاذ نقش منتقد رسانه‌ها و نخبگان لیبرال، شبیه به معاونان رؤسای جمهور سابق مانند اسپیرو اگنیو، تغییر موضع داد.

منبع