بازیگران کلیدی دولت ترامپ در 2025؛ از میلیاردر بیتجربه و معاون ضدمهاجر تا مرد پشت پرده جنگ تجاری و زنان بانفوذ کاخ سفید
به گزارش اقتصادنیوز، زمانی که دونالد ترامپ صد روز نخست دوره دوم ریاست جمهوری خود را پشت سر گذاشت، فارن پالیسی در گزارش، فهرستی از افرادی که بیشترین نقش را در سیاست خارجی او داشتند، و همچنین کسانی که از دایره نفوذ کنار گذاشته شده بودند، منتشر کرد.
اکنون با نزدیک شدن به یکسالگی دوره دوم ترامپ، این مجله با بازنگری مجدد این فهرست، محقق شدن پیشبینیهای گزارش پیشین را بررسی کرده است. براساس این گزارش، تغییرات چندانی در کابینه و حلقه سیاستگذاری خارجی ترامپ رخ نداده است. علاوه بر این، چند مقام سیاسی نیز در هشت ماه گذشته، نفوذ بیشتری در دولت پیدا کردهاند.
استیو ویتکاف: میلیاردر بیتجربه اما فعال در دیپلماسی
فارن پالیسی در گزارشی نوشت: استیو ویتکاف، توسعهدهنده میلیاردر و دوست صمیمی ترامپ، به عنوان اصلیترین مذاکرهکننده دیپلماتیک رئیسجمهور، در موضوعاتی مانند خاورمیانه تا جنگ روسیه و اوکراین شناخته میشود.
اگرچه ویتکاف تجربهای در سیاست ندارد، موفق به کسب چندین موفقیت ملموس در سطوح دیپلماسی شده است. در فوریه سال جاری، او توانست یک معلم آمریکایی را که برای مدتی در روسیه زندانی بود، آزاد کند.
موفقیت بعدی او، همراه با جرد کوشنر، داماد ترامپ رقم خورد. این دو با نهایی کردن توافق آتشبس در غزه، به نوعی موجب پایان دادن به درگیری میان اسرائیل و حماس شدند.
با این حال، تلاشهای ویتکاف برای پایان دادن به جنگ در اوکراین، کمتر به نتیجه خاصی رسیده است. اجلاس صلح در آلاسکا که به دیدار ولادیمیر پوتین و ترامپ منجر شد، بدون توافق پایان یافت و برنامههای بعدی برای نشستی دیگر در بوداپست نیز به دلیل عدم آمادگی روسیه لغو شد.
اکنون ویتکاف و کوشنر مشغول تدوین یک طرح صلح ۲۸ مادهای هستند، اما هنوز موفقیت آن مشخص نیست. کمتجربگی ویتکاف منجر به بروز برخی اشتباهات نیز شده است؛ برای مثال در ماه اوت، او مواضع روسیه را اشتباه تفسیر کرد و در نوامبر، با انتشار مکالمه خود با یک مقام روس جنجال هایی را ایجاد کرد.
مارکو روبیو: دیپلمات و مشاور امنیت ملی با نفوذ
مارکو روبیو که در صد روز نخست دوره دوم ترامپ اینطور به نظر میرسید که کنار گذاشته شده باشد، اکنون یکی از تأثیرگذارترین چهرههای دولت ترامپ است. نفوذ او در حدی است که ممکن است ترامپ او را برترین وزیر امور خارجه تاریخ آمریکا معرفی کند.
روبیو به صورت همزمان، وزارت در امور خارجه و مشاور امنیت ملی را برعهده دارد. او همچنین در برخی سمتهای موقت مانند سرپرست آرشیو ملی نیز فعالیت کرده است.
نفوذ روبیو در عملیات نظامی آمریکا در آمریکای لاتین کاملا مشهود است؛ از جمله حملات به قایقهای قاچاق مواد مخدر که به عنوان بخشی از تلاش آمریکا برای تغییر دولت ونزوئلا انجام شد. همچنین در مذاکرات روسیه و اوکراین، روبیو به عنوان نیروی تعادلبخش در برابر دیدگاههای خوشبینانه ترامپ و ویتکاف عمل کرده و توانسته اروپاییها و اوکراین را در طرح صلح ۲۸ مادهای، سر یک میز بنشاند. او همچنین اصلاحاتی را در این طرح به نفع اوکراین صورت داده است.
پیت هگست؛ وزیر دفاع جنجالبرانگیز
پیت هگست وعده داده که روحیه جنگجویانه را به ارتش آمریکا بازگرداند. او تغییرات گستردهای را در سیاستهای نظامی اعمال کرده و دسترسی رسانهها به ارتش را محدود کرده است. همچنین برنامههای ایجاد تنوع و برابری در ارتش را حذف کرده و خدمت اعضای تراجنسیتی را ممنوع اعلام کرده است. همچنین تلاش کرده تا عنوان «وزیر جنگ» را جایگزین وزارت دفاع کند، هرچند هنوز به صورت رسمی موفق نشده است.
ردپای هگست در چند جنجال بزرگ اخیر نیز دیده میشود؛ از جمله فاش شدن اطلاعات محرمانه درباره عملیات علیه حوثیها و دستور حمله دوباره به قایقهای قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب. با وجود انتقادها از سوی جمهوریخواهان کنگره، او بدون پشیمانی مواضع خود را حفظ کرده و از اقدامات نظامی ترامپ دفاع میکند.
جی. دی. ونس؛ تندروی ضدمهاجر
جی. دی. ونس، معاون رئیسجمهور، صدای تند و انزواطلب دولت ترامپ است. او سیاستهای فراآتلانتیک را کمتر حمایت میکند و به شدت مخالف سیاستهای مهاجرتی آمریکا است. ونس همچنین اروپا را به پذیرش بیش از حد مهاجران و بیتوجهی به احزاب راستگرای پوپولیست متهم کرده است. ونس رهبران کانادا را نیز به دیوانگی در سیاستهای مهاجرتی متهم میکند.
رویکرد او نمونهای از سیاست «اول آمریکا» است که هم تراکنشی و هم متناقض است.
البریج کالبی؛ قهار در چین هراسی
البریج کالبی، معاون سیاسی وزارت دفاع، در هشت ماه نخست خود نفوذ زیادی در دولت داشته است. دلیل چنین نفوذی، به کمتجربگی پیت هگست و اخراج بسیاری از ژنرالها و دریاسالارهای ارشد برمیگردد. کالبی که سابقه چینهراسی دارد، تمرکز خود را بر منطقه هند-اقیانوس آرام گذاشته و اقدامات جسورانهای انجام داده است؛ مانند توقف در ارسال برخی تسلیحات به اوکراین و بازبینی شراکت دفاعی استرالیا-انگلستان-آمریکا.
درگیری او با کنگره باعث توقف برخی انتصابها شده است. تنشها بین کالبی و قانونگذاران همچنان ادامه دارد.
استفان میلر؛ معمار سیاستهای مهاجرتی سختگیرانه
استفن میلر، معاون رئیس ستاد ترامپ، نقش مستقیمی در سیاستهای ضد مهاجرت دولت دارد. تمرکز اصلی او بر کنترل پناهندگان، کارگران مهاجر و محدود کردن مهاجرت افغانها پس از سقوط طالبان است. او همچنین از اقدامات نظامی علیه قایقهای قاچاقچی دفاع میکند و تأثیر قابلتوجهی بر روابط دوجانبه آمریکا با بسیاری کشورها داشته است.
جرد کوشنر: مذاکرهکننده دیپلماتیک با حضور محدود
جرد کوشنر، داماد ترامپ، علیرغم نقش مهمی که در مذاکرات مهم داشته، در دوره دوم کمتر جلوی دوربینها ظاهر میشود. او توافق صلح ۲۰ مادهای غزه را نهایی کرد و با نتانیاهو و پوتین، برای پیشبرد مذاکرات صلح نشست برگزار کرده است. نقش او در ایجاد قراردادهای تجاری شخصی در خلیج فارس با ابهامات تضاد منافع همراه بوده است، اما خودش آن را تجربه و روابط با جهانیان مینامد.
اسکات بسننت؛ بازیگر کلیدی اقتصاد
اسکات بسننت به عنوان وزیر خزانهداری، مسئول اصلی جنگهای تجاری ترامپ است. او در مذاکرات با چین و حمایت از متحدان ایدئولوژیک، از جمله آرژانتین، نقشی کلیدی دارد. با تغییر احتمالی ریاست فدرال رزرو، او ممکن است نقشی دوجانبه در سیاست داخلی و خارجی اقتصادی پیدا کند و معمار تصمیمات بزرگ ترامپ شود.
چهرههای پشت سایه: ملانیا ترامپ و سوزی وایلس
همسر رئیسجمهور، ملانیا ترامپ، عمدتا از صحنه سیاست خارجی دوری کرده است، اما در جنگ روسیه و اوکراین نقشی فعال داشته و برای بازگرداندن کودکان اوکراینی ربودهشده توسط روسیه تلاش کرده است.
ترامپ در ماه ژوئیه در دفتر خود گفت: «به خانه که رفتم، به بانوی اول گفتم، میدانی، من امروز با ولادیمیر پوتین صحبت کردم. ما گفتگوی فوقالعادهای داشتیم. او گفت واقعا؟ یک شهر دیگر در اوکراین همین الان مورد حمله قرار گرفت.»
سوزی وایلس، رئیس دفتر کاخ سفید و عضو کلیدی حلقه درونی ترامپ، با وجود فعالیت در سایه، نفوذ زیادی دارد؛ درحدی که ترامپ او را «قدرتمندترین زن جهان» مینامد.
